Ana içeriğe atla

Nereye Kayboldum


Uzun bir aranın ardından yeniden merhabaaaa!

Üzerimizden kaç yıldız geçti saymak mümkün olmasa da koca bir okyanusun fırtınalı geceleri kadar çalkantılı süreçlerden geçtiğimizi söylemek mümkün. Bu dönem gemide ki herkesin olduğu gibi benim zamanlarımı da çalkalamış durumda. Hangi kıyıya nasıl vurduğumu anlamaya çalıştığım bir yenilenme dönemindeyim şimdi. Belki uzun belki kısa bir aradan sonra ayağım bir taşa değmişken şöyle bir soluk almak için ciğerlerimde iyotlu yeniliklerle beraber merhaba diyeyim dedim can dostlara. Yaşadığımız coğrafyanın bitmez tükenmez sorunları arasında kendimize gelmeye çalışırken küçük hayatlarımızın doyumsuz günlerinden birindeyim şimdi. Otuz küsur yıllık hayatımın büyük kopuşunu yaşamaktayım aslında. Ayrıntıların benzer hikayelerine girmeden söylemek gerekirse bir kıyıdan başka bir kıyıya vurdum diyebilirim. Hoş oldu şimdilik. Yaşandıkça görülecektir ötesi. Umudumuz tüm yenilenmelerin güzelliği niyetiyle doldurmaktır yelkenimizin rüzgarını. Seçimlerimiz bin bir gece değil yılların birikimiyle akmaktadırlar yatağında. Hayrola deyip yıldızlara yollanmaktayız. Sevgiyle Selamlanmaktasınız!   
Kısaca şehir değişikliği, Egedeyim, sahildeyim, sevgiyle...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Güçlü Kadınlar Klubü

Ölmek zorunda değilsiniz kadınlar! İzlediğiniz her kadına yönelik şiddet haberinin öznesinin yarın siz olmayacağınıza dair bir garantiniz var mı? Ne yazık ki yok! Siz kendiniz olarak var olmaya çalışmadıkça, ipleriniz hemde hayata bağlandığınız ipleriniz başkalarının elinde olmaya devam edecek. Siz varoluşunuzu sadece sevdiklerinize ve toplumun size giydirdiği tüm mecburiyetlere bağlamaya devam ettikçe, yaşamınız kendi elinizde olamayacak. Modern dünyada olduğunuz yanılgısına düşmenizi istemem, hala Nazım'ın dediği yerdeyiz: "...soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen..." diyen, dizesindeyiz. Bu yüzden bizleri kolayca öldürmeyi seçebiliyor tüm sevdiklerimiz. Biz ya onların malı ya da ancak yok ederek temizleyebilecekleri ellerinin kiri. Acı, biliyorum ama gerçek. İsimler değişse de kadın cinayetlerinin önlenemeyişi ve durmadan yükselişi sebebiyle daha çıplak ve çarpıcı bir şekilde kavga etmeliyiz bu öldüren zihniyetle. Yüzlerine vurmalıyız sahte kutsallıklarını. Sadece...
Yorum Gönder
Devamı

Soma

 Bugün günlerden Soma'da 301 maden işçisinin ölümün ardından gerçekleşen ilk mahkeme günüydü. Adaletin yerine geleceğine dair şüphemiz olsa da olmasa da değişmeyecek tek bir şey var 301 can, baba, abi, kardeş, oğul geri gelmeyecek. Geride kalanların acıları da nesiller boyunca aktarılacak bir sızı olarak kalacak. Bundan sonrası için ne olacak bilemiyorum ama bundan öncesine bakmak bir çözüm önerisi olabilir diye düşünüyorum.   Ege Bölgesi medeniyetlerin başladığı çağlardan itibaren insanların yaşadığı bölgelerden biridir. Biz bunu Ege Yunan devletleri dönemi, Makedonyalı İskender Dönemi, Roma Dönemi, Bizans Dönemi, Türk Beylikleri Dönemi son olarak da Osmanlı Dönemi diye binlerce yıllık tarihi tanıklıkla görebiliriz. Tarih bize  kaleler, su kanalları, inanılmaz amfi tiyatrolar veya arkeolojik her türlü veriyle birlikte sunar bu zenginliği. Biz bu bölgede doğan ve büyüyen çocuklar olarak bu binlerce yıllık tarihin gölgesinde yaşarız.     Doğu medeniyetleriyle b...
Yorum Gönder
Devamı

Aladağ'lar Ana dolu

Soğuk bir kış gecesinde Aladağ’larda yanan kızlar benim kızlarımla aynı yaştaydılar. Evlerinden, analarından, babalarından uzakta yalnız yangınlar içinde biz yanmayalım da bir ülke olarak kimler yansın. Okumaya gönderilen kızlardı onlar, gelecekleri analarına, ninelerine benzemesin diye okullara giden yavrulardı. Amansız bir yarışa durmuş, gündüz okulda matematik, fen, sosyal bilgiler, İngilizce vb. derslerini görmüş, ödevlerini yapmış eve gidememiş, yurtta kalan 11-14 yaş aralığındaki canlarımızdı onlar. Birer körpe umuttular yeşeremeden yandılar, biz yanmayalım da kimler yana? Ah yokluk, yoksulluk ve yalnızlık ne büyük bir yangınsın sen ki bin yıllardır sönmedin. Küllerinden tutuşup tutuşup kavurmaktasın hala bizi. Uykularında olmaydılar halbuki şimdi, derin karanlığında değil ölümün. Belki yarın için ödevlerini bitirmişlerdi, öğretmenlerinden övgüler alacaklardı, çatlak elleriyle anneleri üstlerini örtemese de, sarılacaklardı yorganlarına Aladağ’ın yalnız kızları ve gelecekl...
Yorum Gönder
Devamı