Düşüncelerim, duygularım fazlasıyla dalgalı bu günlerde. Aslında istediğim rahatlıkta ve özgürlükte yazamıyorum. Açıkçası, korkuyorum deyip susuyorum. Çünkü ülkemde insanların neler yaşadıklarını çok iyi biliyorum. Geçmişte, 80 döneminde bir toplumun üstünden geçen silindirin çekingenliğini yaşıyorum hala. İnsanların, en yakınlarımızın nasıl işkence tezgahlarından geçtiğini dinliyerek büyüyen çocuklardık biz. Darbelerin darma duman ettiği hayatlardık. Zorla yaşama tutunmayı başarmışken, şimdi yeniden özgürce tüm düşüncelerimizi paylaşıp yeniden kaybetmekten ve kaybolmaktan korkuyorum. Sadece kafamın neden bu kadar karışık olduğunu anlatmak istiyorum ve bu kadarıyla yetiniyorum.
Gündemimiz seçim, yoksulluk, hepsinin dışında koca bir yumak haline gelmiş sorunlara durmadan eklenen yenileri. Sadece üzülüyorum, bu kadar kaba bu kadar hakaretlerle dolu geçen seçim dönemlerini yaşamak zorunda kaldığımız için. Hiç kimsenin yandaşı ve taraftarı değilim. Keşke birileri de sadece kibarlığıyla dikkatleri çekip arkasından insanları sürükleyebilecek durumda olsaydı.
Gündelik yaşamımızda da sonu gelmeyen bir sürü sorun. Okullarda öğretmenlerin çocuklara zorbaca tavırları, ortalıkta dolaşan türlü türlü dolandırıcı tipler, içki satan bakkalların korkuları,yaşamın her alanında süre giden güvensizlik. Şimdi de toplum olarak içinde bulunduğumuz şüphe halleri. Asıl kaybettiğimiz galiba insaniyet değerleri. Eskiden daha fazla güveniyorduk birbirimize ve bu bize dayanma gücü veriyordu.Şimdi ise herkes kalkanlarını kaldırmış, oklarını birbirlerine doğrultmuş. Sokaklarda mutsuz insan yüzleri. Kendini bile taşıyamayan bedenlerin dönüp birbirlerine bakacak halleri bile yok. Durmadan geçmişe dönüp duruyorlar. Hepsi aynı fotoğrafları paylaşıp, beğenip, birbirlerini takip ediyorlar. Görmüyorlar ama gözlerinin önünden akıp giden koca dünyaya gözlerini kapatıp küçük dünyalarında güya fırtınalar koparıyorlar. Resmen bir körleşme yaşadığımız. Bu kadar boğucu olabileceğini hiç düşünmemiştim ama her şeyi yutan bir sisin içinde soluk almaya çalışıyoruz hala, selamlar, buradayım.
Yorumlar
Yorum Gönder